In silico poređenje efekata različitih nanočestica u Ožeovoj radioterapiji

Dunja Prokić i Marija Krstić

Mentor: Stefan Anđelković

PDF

U modernoj medicini pojavljuju se nove metode lečenja raka koje teže da budu što manje invazivne. U ovom radu proučava se metoda koja uključuje Ožeove elektrone i usmerava ih ka kancerogenom tkivu, u cilju da se što manje zdravog tkiva ošteti. Simulacija je rađena u CERN-ovom softveru GEANT4, u kome je napravljen model tkiva. Cilj našeg rada je posmatranje deponovane energije unutar tumora, ali i unutar okoline, kako bismo simulirali što efikasniji sistem, koji će uništiti tumor, ali ne i okolno tkivo. U ovu svrhu se koristi Ožeov efekat, koji omogućava preciznije fokusiranje zračenja na kancerogeno tkivo, a elektroni koji ga uništavaju pružaju mogućnost smanjenja početne energije kojom je celo tkivo ozračeno. Glavni cilj je naći optimalni odnos između ove dve energije, kao i najbolji element na kom se izaziva Ožeova kaskada, tako da terapija još uvek bude efektivna, ali da se minimizuje doza koju primi ostatak tkiva.